A Review Of بیماری گال مسری است

A Review Of بیماری گال مسری است

Blog Article

برخی از درمان‌های سنتی گال می‌توانند موجب عوارض جانبی ناخواسته مانند احساس سوزش در پوست، قرمزی، تورم و حتی بی‌حسی یا گزگز شوند.

استعمال موضعی گازوئیل بروی نواحی مورد نظر به منظور درمان گال فقط وضعیت را بدتر می کند و هیچ تاثیر مثبتی بر درمان این بیماری یا نابود کردن انگل عامل بیماری گال ندارد.

در مجموع، عوارض جانبی اندک و خفیف گزارش شدند. سطح اطمینان ما به برآوردهای اثر عمدتا پائین تا متوسط بود. گزارش‌دهی ضعیف یک محدودیت اصلی بود.

 رایج ترین شکل انتقال گال انتقال از راه تماس مستقیم پوست فرد بيمار با پوست فرد سالم می‌باشد. گال همچنین می‌تواند توسط حوله مشترک و سایر وسایل شخصی یا خوابيدن در بستری که فرد آلوده قبلا از آن استفاده کرده پخش شود.

جذاب ترین گردنبندهای طلا با طرح عاج فیل

صفحه‌هایی برای ویرایشگرانی که از سامانه خارج شدند بیشتر بدانید مشارکت‌ها

افرادی با بیماری‌های شدید، مانند افرادی که در بیمارستان یا تحت نظر پرستار هستند.

طراحی های بهاری و شیک ناخن با رنگ سبز پاستلی

در صورتی که نشانه‌های بیماری گال را در بدن خود مشاهده کردید، در نخستین مرحله حتما با پزشک خود در این زمینه مشورت نمایید. عارضه‌های پوستی زیادی از جمله درماتیت و اگزما می‌توانند با خارش پوست و دانه‌های کوچک همراه باشند؛ بنابراین پزشک شما می‌تواند علت اصلی ظهور این علائم را تشخیص داده و روش درمانی صحیح را برای آن تجویز کند.

احتمالا بعد بیماری گال خفیف از چهار هفته از شروع درمان بین ایورمکتین سیستمیک با دوز استاندارد و لوسیون ایورمکتین موضعی، اختلاف کوچکی به لحاظ نرخ‌های پاکسازی کامل وجود داشته یا اصلا اختلافی وجود ندارد (شواهد با قطعیت متوسط). به همین ترتیب، بعد از چهار هفته، لوسیون ایورمکتین احتمالا در مقایسه با کِرِم پرمترین منجر به اختلاف کوچکی به لحاظ نرخ‌های پاکسازی کامل شده یا اصلا اختلافی نشان نمی‌دهد (شواهد با قطعیت متوسط) و بین روش‌های درمان با دوزهای مختلف ایورمکتین سیستمیک اختلاف کوچکی وجود داشته یا اصلا اختلافی وجود ندارد (شواهد با قطعیت زیاد).

شما باید از همان ابتدا که نشانه‌های بیماری گال را در بدن خود مشاهده کردید، برای درمان و استفاده از داروی گال به سرعت به پزشک متخصص مراجعه کنید. هر چند که بیماری‌های دیگری مانند اگزما، درماتیت و انواعی از حساسیت‌های پوستی نیز همین نشانه‌های بیماری گال را دارند، اما پزشک متخصص می‌تواند بیماری را به راحتی شناسایی کرده و بعد از تشخیص قطعی، درمان گال را شروع کند.

وسایل غیر قابل شستشو را در یک کیسه سر بسته قرار داده و به مدت یک هفته دور از دسترس نگه‌دارید.

درمان گال معمولاً شامل خلاص شدن از آلودگی با پمادها، کرم‌ها و لوسیون­های است که می‌توانند مستقیماً روی پوست استفاده شوند. داروهای خوراکی نیز برای درمان گال موجود است.

کنه ها می توانند تا مدت یک تا دو ماه بر روی بدن فرد زنده بمانند و گال تا زمان درمان مسری است.